Wednesday, November 22, 2006

Onderzoeksopzet

Film versus game

Daniëlle Vreeken
3014428
Onderzoeksopzet: Nieuwe media en populaire cultuur: game cultuur (2006-2006)
Cursuscode: 200500202

Vrijwel iedereen is bekend met de legendarische maffiafilm THE GODFATHER (geregisseerd door Francis Ford Coppola). Deze film kwam in 1972 uit en wordt door velen nog steeds bestempeld als de beste film aller tijden. De film bestaat uit drie delen en gaat over de maffiafamilie Corleone in New York. Het vernieuwde aan deze film is dat het voor de verandering niet gaat over hoe de ‘good guys’ de maffiawereld op weten te rollen. In tegendeel, het biedt een kijkje in het leven van een maffiafamilie vanuit hun eigen perspectief. Coppola weet het zelfs zo te brengen dat de kijker sympathie krijgt voor de maffiafamilie, wat op zich een vak apart is. Toen ik deze film voor het eerst zag werd ik er direct door gegrepen en hij is me ook altijd bijgebleven. Daarom ben ik ook direct naar de winkel gegaan om de playstation game aan te schaffen toen deze in maart 2006 op de markt kwam. Samen met mijn zussen heb ik letterlijk uren achter elkaar gespeeld, omdat we er geen genoeg van konden krijgen. “Wat een vet spel”, ik weet niet hoe vaak we deze woorden naar elkaar hebben geroepen, maar we konden er maar niet over uit. De kracht zit hem, naar mijn mening, voor een belangrijk deel in de wijze waarop het is vorm gegeven. Het is gewoon zo echt! Beruchte scènes, zoals die met het paardenhoofd, komen terug in de game, wat er voor zorgt dat het net zoals in de film is. Daarom lijkt het mijn interessant om te onderzoeken in hoeverre de film en de game zich tot elkaar verhouden. Hierbij wil ik uitgaan van een objectanalyse. Ik zal zowel de film als de game analyseren en onderzoeken hoe zij met elkaar overeenkomen. Waar zitten hem de verschillen in en waar de overeenkomsten? Zijn er meer verschillen te ontdekken of is het voor het merendeel gelijk? Graag wil ik verschillende reviews raadplegen om te onderzoeken hoe het publiek erover denkt. Dat ik het een geweldig spel vind, wil niet zeggen dat het merendeel deze mening met mij deelt. Wat zijn volgens het grote publiek de minder goede punten van de game? Is er een overheersend oordeel te vinden? Al deze vragen zullen aan bod komen in mijn onderzoek en ik hoop er uiteindelijk in te slagen om hierop goede antwoorden te kunnen geven. Het maatschappelijk belang hiervan is dat wanneer het mij lukt om duidelijk antwoorden te geven op de vragen, ik er met dit onderzoek voor zou kunnen zorgen dat het publiek weet wat haar te wachten staat alvorens ze het spel gaan spelen. Allicht dat ik een bepaalde verwachting kan creëren, die er voor zorgt dat het publiek niet teleurgesteld wordt na of tijdens het spelen van de game. Nu is het spel al in maart 2006 uitgekomen en komt dit onderzoek wat dat betreft aan de late kant. Er zullen waarschijnlijk ook al kritieken zijn die dezelfde punten aansnijden als ik. Echter, dat doet mij er niet voor terug deinzen om dit onderzoek alsnog uit te voeren. Zo komt het tegenwoordig namelijk regelmatig voor dat er films zijn waarvan later een playstation game verschijnt. Een recent voorbeeld hiervan is Scarface. Waarom analyseer ik deze dan niet? Ten eerste staat de film THE GODFATHER hoger in aanzien dan SCARFACE. Zo won THE GODFATHER maar liefst drie oscars en SCARFACE geen. Ook is THE GODFATHER wat dat betreft vaker in een top tien ‘beste films aller tijden’ te vinden dat SCARFACE. Daarnaast komt SCARFACE uit het jaar 1983 en ik vind het interessanter om te onderzoeken hoe een film als de Godfahter, die al 34 jaar oud is, op een dergelijke manier gemoderniseerd kan worden in de vorm van een game. Bovendien zijn er over de THE GODFATHER game meer recensies te vinden dan over SCARFACE, en deze zijn van belang in dit onderzoek. Het wetenschappelijk belang voor dit onderzoek is te vinden in de wijze waarop twee verschillende vormen van populaire cultuur zich tot elkaar verhouden. Games vallen onder nieuwe media, terwijl films al jaren lang onder de populaire cultuur vallen. Daarom is het interessant om games in verband te brengen met films en te onderzoeken hoe deze zich tot elkaar verhouden. Hierbij dus uitgaande van het concept nieuw tegenover oud. De methode die hiervoor gehanteerd zal worden is zoals eerder vermeld een objectanalyse. De nadruk zal met name gelegd worden op het begrip narratie. Zijn de film en de game op dezelfde chronologische wijze in elkaar gezet? Zijn er belangrijke delen van de narratie in de game achterwege gelaten? Welke delen van de narratie zijn niet terug te vinden in de game en welke wel? Voor een uitgebreide analyse zal geprobeerd worden een antwoord te krijgen op vragen als deze. Belangrijke bronnen hiervoor zijn in eerste instantie natuurlijk de film en de game van THE GODFATHER zelf. Verder wil ik me richten op het gebruik van recensies van de game en deze zullen met elkaar vergeleken worden. Lopen de kritieken zeer uiteen of struikelt men over dezelfde dingen? Zijn er specifieke punten die gamers liever anders zien? Dit zou de producenten eventueel kunnen helpen bij het maken van een nieuwe game die op een film is gebaseerd. Tenslotte zijn zij degenen die inspelen op wat het publiek wil. Ook hier is dus een maatschappelijk belang in te vinden Kortom: In hoeverre verhoudt de film THE GODFATHER zich tot de playstation game? Een interessante casus die zowel een wetenschappelijk als maatschappelijk belang met zich meebrengt.

Objectafbakening week 3

De spelers van mijn casus zijn de die hard gamers. Mensen die veel games spelen en gespeeld hebben. Ik wil hun kritiek op THE GODFATHER meenemen in mijn objectanalyse. Doordat zij veel games spelen kan ik veel waarde hechten aan hun oordeel, omdat zij in hun oordeel op THE GODFATHER het spel kunnen vergelijken met andere games die ze gespeeld hebben. Hierdoor komen de goede en minder goede punten van het spel beter aan het licht dan een oordeel van iemand die niet veel games speelt, omdat er dan simpelweg minder vergelijkingsmateriaal beschikbaar is. Ik situeer mijzelf ook voor een deel als speler in het onderzoek. Zelf heb ik echter niet heel veel games gespeeld en beschik zodoende ook niet over veel vergelijkingsmateriaal. Mijn vergelijkingsmateriaal beperkt zich tot de James Bond games, waaronder FROM RUSSIA WITH LOVE. De missies zijn op zich wel met elkaar te vergelijken, maar het is te beperkt om er veel aandacht aan te besteden in het onderzoek. Ik zal mij dan ook meer richten op de analyse van zowel de film als de game. Mijn eerste ingang van het onderzoek is dan ook de game en niet zozeer de spelers. Zij zijn van latere orde, met name hun reviews die aan bod zullen komen in het onderzoek.

1 comment:

Gamecultuur said...

Hi Danielle,

ik denk dat je het jezelf erg moeilijk kunt gaan maken. Door je enthousiasme ben je geneigd teveel factoren door elkaar te gaan gebruiken, waardoor je onderzoek feitelijk onwerkbaar wordt.
Tijd om keuzes te gaan maken: wordt je insteek agressie (short-term, want op lange termijn kun je dit niet meten binnen de tijd van deze cursus), verslaving (lastig om dezelfde redenen, want alleen meetbaar op lange termijn)?
Ga je je daarbinnen richten op gender, multiplayer/singleplayer of beide? En wordt beide niet teveel?
Zelf lijkt mij de aanname dat spelen in groepen zal leiden tot openlijker uiting van agressie en frustratie boeiend. Vind je dit een leuke insteek, kijk dan met welke game je dit gaat onderzoeken,en met welke proefpersonen.

Ik hoop dat je je onderzoek zo wat kunt afbakenen.
Als je nog vragen hebt; mail dan gerust.

Succes!
Eva